Afgelopen voorjaar organiseerde Stichting Gezondheid Allochtonen Nederland (SGAN) in opdracht van Vliegwiel twee focusgroepen met vrouwen uit de Turkse gemeenschap, in de leeftijd van 35 tot 52 jaar. Voor het eerst vonden deze gesprekken in het Turks plaats. Dit zien wij als een belangrijke stap om de ervaringen van deze doelgroep met digitale huisartsenzorg goed in beeld te krijgen. Welke knelpunten zijn er, welke ondersteuning heeft deze groep nodig en hoe kunnen we de toegankelijkheid bij deze patiënten verbeteren? 

Wat werkt goed?

De meeste deelnemers gebruiken digitaal contact via apps zoals Zorgdomein of Zorg Online. Ze waarderen vooral de snelheid en het gemak. Je hoeft niet in de wachtrij te hangen, kunt op ieder moment van de dag je medische gegevens bekijken en zelfs herhaalmedicatie regelen. Ook het e-consult is populair: “Voor simpele vragen hoef ik niet naar de praktijk. De arts ziet snel of iets spoed is of kan wachten.”

Ook als je moeite hebt met Nederlands spreken, kan digitaal contact juist een uitkomst zijn: “Ik vind het beter dan bellen met de assistente. In de app kan ik gewoon alles regelen.”

Wat is moeilijk?

Toch is de digitale weg niet altijd makkelijk. De taalbarrière zorgt voor misverstanden, vooral bij medische informatie of bij het invullen van klachten in e-consults. “Als we online een klacht beschrijven, kan de huisarts het verkeerd begrijpen.”

Ook zijn er technische hindernissen: inlogproblemen, weinig online afspraakmogelijkheden en verwarring bij verwijzingen naar websites zoals Thuisarts.nl. Voor sommigen werd een fysieke afspraak per ongeluk als beeldbelafspraak geregistreerd.

Persoonlijk contact blijft belangrijk

Hoewel digitaal contact voordelen biedt, hechten veel deelnemers aan persoonlijk contact. Ze merken dat de vertrouwensband met de huisarts afneemt: “Je ziet je eigen huisarts bijna niet meer, en je vergeet de taal ook sneller als je die niet meer oefent.”

Zeker bij complexe klachten of emoties is een fysiek gesprek essentieel. Vragenlijsten vooraf worden als belastend ervaren: “We worden al gek van alle formulieren. Gewoon bellen is veel fijner.”

Wat kan beter?

Er is behoefte aan betere ondersteuning:

• Apps moeten simpeler en gebruikersvriendelijker worden.
• Verschillende taalopties zoals Turks zijn welkom.
• Eén gezinsaccount zou veel gemak bieden.
• En vooral: voorlichting over de digitale manieren om in contact te komen met de huisarts. Bijvoorbeeld door een doktersassistent of een vrijwilliger.

Een deelnemer verwoordde het treffend: “Digitalisering gaat snel, maar niemand vertelt ons hoe het werkt. Pas als je ziek bent, moet je het snappen. Dat is te laat.”

Samen werken aan begrijpelijke digitale zorg

Deze gesprekken laten zien dat digitaal contact waardevol kan zijn, mits het aansluit bij de gebruiker. Voor de Turkse doelgroep is persoonlijke uitleg, eenvoudige taal en laagdrempelige hulp essentieel. Want alleen zo zorgen we ervoor dat digitale zorg voor iedereen toegankelijk wordt.

Meer lezen?

Lees ook ons artikel over patiëntondersteuning in het Ikazia Ziekenhuis in Rotterdam.